«Το παιδί και η αλεπού» (Le renard et l‘enfant)

 Φανταστήκατε ποτέ πώς θα ήταν να κάνατε μια αλεπού την καλύτερή σας φίλη; Κάποιο φθινοπωρινό πρωινό, στη στροφή ενός δρόμου, ένα δεκάχρονο κοριτσάκι που μένει σ’ ένα μεγάλο αγροτόσπιτο δίπλα στο δάσος, βλέπει μια αλεπού. Το παιδί γοητεύεται τόσο πολύ, που φτάνει στο σημείο να ξεχάσει κάθε φόβο και τολμάει να την πλησιάσει. Για μια στιγμή, τα εμπόδια που χωρίζουν το παιδί από το ζώο σβήνονται. Κι έτσι γίνεται η αρχή της πιο εκπληκτικής και της πιο φανταστικής φιλίας. Χάρη στην αλεπού, το μικρό κορίτσι πρόκειται να ανακαλύψει μια μυστική και άγρια φύση. Και ξεκινάει τότε μια περιπέτεια που θα αλλάξει τη ζωή του, τη ματιά που έχει απέναντι στον κόσμο.

Επανάληψη στους Περσικούς Πολέμους

εδώ

εδώ

Ὦ παῖδες Ἑλλήνων, ἴτε,
ἐλευθεροῦτε πατρίδ', ελευθεροῦτε δὲ
παῖδας, γυναῖκας, θεῶν τε πατρῴων ἕδη,
θήκας τε προγόνων· νῦν ὑπέρ πάντων ὁ αγών. 
(Πέρσαι, στ. 396-399)

«Εμπρός, παιδιά των Ελλήνων,
λευτερώστε πατρίδα, τέκνα και γυναίκες,
των θεών τα ιερά, τους τάφους των προγόνων,
τώρα θα πολεμήσετε για όλα»

Ο σεμνός παιάνας που τραγουδούσαν οι Έλληνες, με αντρειωμένη καρδιά και υπό τον ήχο της σάλπιγγας, όταν ορμούσαν στους Πέρσες, στα νερά της Σαλαμίνας.

Οι Έλληνες ανά τους αιώνες έχουν ευτυχήσει πολλές φορές να κάνουν την ανθρωπότητα να μιλά με θαυμασμό για τα κατορθώματά τους. Όμως, η κορυφαία στιγμή της ελληνικής γενναιότητας ήταν όταν 300 Σπαρτιάτες με επικεφαλής τον βασιλιά Λεωνίδα, μαζί με 700 Θεσπιείς, υπερασπίστηκαν τα στενά των Θερμοπυλών από τις ορδές του Ασιάτη εισβολέα, πέφτοντας μέχρι ενός και δίνοντας ένα αιώνιο παράδειγμα αφοσίωσης, πατριωτισμού, γενναιότητας και αυταπάρνησης

Διαδραστική Περιήγηση στην Αρχαία Μίλητο

Το παραμύθι της ελιάς

παιχνίδι διαίρεσης

εδώ